Ćwiczenia logopedyczne

Aby usprawnić język:

• mlaskamy,

• układamy język w rurkę,

• kląskamy (jak robi konik?),

• wypychamy językiem policzki,

• układamy język w „koci grzbiet”,

• wsuwamy język pod górną i dolną wargę,

• przesuwamy język na boki w jamie ustnej,

• dotykamy czubkiem języka kolejnych zębów,

• formujemy język szeroko i wąsko w jamie ustnej,

• przesuwamy czubek języka zygzakiem po podniebieniu,

• przesuwamy czubek języka od górnych zębów wzdłuż podniebienia.

Aby usprawnić wargi:

• cmokamy,

• parskamy, prychamy,

• na przemian robimy „dzióbek” i rozszerzamy usta,

• wydymamy, zaciskamy, rozluźniamy, masujemy wargi palcami,

• układamy wargi jak do wymawiania samogłosek: A, O, U, E, Y, I,

• przy zaciśniętych zębach, naprzemiennie zakładamy wargi na siebie.

Aby usprawnić policzki:

• poruszamy policzkami jak żaba,

• napinamy policzki wraz z wargami,

• wydymamy je i wciągamy do wewnątrz,

• masujemy policzki dłońmi, okrężnymi ruchami.

Aby łatwiej uzyskać głoski: SZ, CZ, Ż, DŻ:

• cofamy czubek języka wzdłuż podniebienia,

• czubkiem języka dotykamy wałka dziąsłowego,

• czubkiem języka kreślimy kółka na podniebieniu miękkim,

• czubkiem języka dotykamy na przemian dwóch górnych ostatnich zębów,

• próbujemy dmuchać na czubek języka uniesiony do podniebienia, równocześnie przyciskając policzki dłońmi (język nie może przywierać do podniebienia, żeby powietrze nie przedostawało się bokami).

Zestaw ćwiczeń dla rodzica do pracy z dzieckiem w domu - materiał pomocniczy dla rodziców, którzy chcą wspomagać rozwój mowy dziecka w wieku przedszkolnym:

>> Kliknij tutaj, aby wyświetlić <<

Opracowała: mgr Jolanta Ratajczyk

Co do przedszkola?

• Luźne spodnie lub spódnica na gumkę, bluza lub lekki sweterek -czyli ubiór "na cebulkę", ważniejsza wygoda od elegancji,

• Kapcie - najlepiej na rzepy, kurtka z suwakiem, który łatwo się zapina,

• Ubrania z rozciągliwymi dekoltami,

• Majtki i spodnie na zmianę (gdyby zdarzyła się "wpadka"),

• Podkoszulek na zmianę (gdy przy zupie zadrży ręka),

• Mała poduszeczka i kocyk (o wymiarach około 130 cm x 170 cm), aby poobiedni odpoczynek był miły i przyjemny,

• Ukochana przytulanka, dzięki której łatwiej będzie przeżyć rozstanie z mamą.

Co może pomóc dziecku?

• Wcześniejsze przyzwyczajanie dziecka do przebywania w nowym miejscu pod opieką osób trzecich, kontaktowanie dziecka z rówieśnikami, np. na placu zabaw,

• Uczenie dziecka poprzez zabawę czynności związanych z samoobsługą,

• Informowanie dziecka o tym, że czas w przedszkolu będzie spędzało w towarzystwie innych dzieci, bez rodziców,

• Ważne jest, aby rodzice podczas rozstania z dzieckiem byli spokojni (dziecko wyczuwa niepokój dorosłych),

• Zabawy z dzieckiem w przedszkole, przedstawianie jego realnych zalet, m.in. obecność rówieśników, wielość zabawek,

• Akceptacja płaczu dziecka przez rodziców - naturalnej, zdrowej reakcji na nową sytuację (nie należy dziecka zawstydzać) - duża labilność uczuć dziecka powoduje, że za chwilę jest wesołe i świetnie się bawi,

• Wcześniejsze poznanie przedszkola - spacery w kierunku placówki, krótkie wizyty w ogrodzie przedszkolnym i przedszkolu,

• "Kawałek domu" - drobiazg przyniesiony przez dziecko z domu, np. ulubiona zabawka, poduszeczka,

• Wcześniejsze odbieranie dziecka w początkowym okresie (zawsze należy odbierać dziecko zgodnie z obietnicą).

Dobre rady:

• Swojemu dziecku zamiast mówić "musisz" powiedz: "Kochanie masz już trzy lata, więc możesz iść do przedszkola";

• Kompletuj wyprawkę wspólnie z dzieckiem i ciesz się, że będzie korzystać z niej w przedszkolu;

• Nie przeciągaj pożegnania w szatni; pomóż dziecku rozebrać się, pocałuj je i wyjdź;

• Nie zabieraj dziecka do domu, kiedy płacze przy rozstaniu; jeśli zrobisz to choć raz, będzie wiedziało, że łzami można wszystko wymusić;

• Nie obiecuj: "jeśli pójdziesz do przedszkola, to coś dostaniesz"; kiedy będziesz odbierać dziecko, możesz dać mu maleńki prezent, ale nie może być to forma przekupywania;

• Nie strasz dziecka przedszkolem ("Poczekaj no, już pani w przedszkolu nauczy cię porządku!");

• Nie omawiaj zachowania dziecka przy nim samym. Rozmowy typu: "Nie chciał jeść", "płakał cały dzień", "narobił w majtki" odbijają się negatywnie na dziecku;

• Nie wymuszaj na dziecku, żeby zaraz po przyjściu do domu opowiedziało, co wydarzyło się w przedszkolu, to powoduje niepotrzebny stres;

• Jeśli dziecko przy pożegnaniu płacze, postaraj się, żeby przez kila dni odprowadzał je do przedszkola tato, rozstania z tatą są mniej bolesne;

• Pamiętaj: żegnaj i witaj swoje dziecko zawsze uśmiechem!

Źródło: „Niezbędnik Dyrektora Przedszkola”