Inscenizacja dla przyszłych pierwszoklasistów

Ania

 

Witajcie młodsi koledzy

Rozejrzyjcie się uważnie dookoła

Po tym  przybytku wiedzy,

Który nazywa się ?  Szkoła !!!

 

Bartek

Czołem  przyszli uczniowie pierwszych klas!
Starszy kolega wita was.
Czego wam życzyć na początek?
Życzę kolegów, zabaw, piątek.
I żeby nikt się szkoły nie bał,
Bo nie ma czego, bo nie trzeba.

Do trzeciej klasy chodzę już
I znam tę szkołę wszerz i wzdłuż.
I mówię z całym przekonaniem,
że złego nic Wam się nie stanie.
Że z żadnej głowy włos nie spadnie,
Bo w szkole dobrze jest i ładnie.

Wesoło tu mijają dnie!
I człowiek coraz więcej wie!
Zaczyna pisać trudne słowa,
Już umie czytać i rachować.
I wiedzą babcie i mamusie, że jesteś
Uczniem – nie dzidziusiem!

Jeszcze Wam jedną radę dam,
W szkole nikt nigdy nie jest sam.
Gdyby się kłopot zdarzył czasem,
Zaraz odwiedźcie czwartą klasę.
Znajdzie się sposób na zmartwienia.
Czołem przyszłe pierwszaki! Powodzenia!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 „Rozmowa na szkolnym podwórku”

 

Udział biorą: uczniowie klasy III

 

Ola:

Kiedy przyszliśmy tu  w pierwszej klasie na jesieni,

Kuba bał się...

 

Kuba (przerywa, pokazuje palcem Tomka):

A Michał czerwienił!

 

Michał:

Viki ciągle uderzała w bek! (śmieje się):

 

Ola (patrzy na nich poważnie):

Ale minął

Jeden, drugi tydzień...

 

Amelia (podskakuje na ławce):

Już nam wszystko coraz lepiej idzie:

I czytanie,

 

Nikola:

i pisanie,

 

Victoria:

dodawanie,

 

Andżelika D.:

malowanie

 

Nikodem (kiwa głową):

I się jakoś przyzwyczaił człowiek!

 

Ola (poprawia się na ławce, opiera głowę na łokciach)

Przyzwyczaił?..

Powiem nawet więcej!

Michał zgubił

wstydliwe rumieńce.

Victoria się uśmiecha,

kiedy tylko stanie w drzwiach...

 

Kornelia Z:

 Polubiliśmy tu wszystko.

 

Ania:

I plac przed szkołą!

 

Kuba:

I boisko!

 

Ola (stuka Jacka palcem w pierś):

Kuba widzi,

że nie taki straszny

strach!

 

 Kornelia P.

No, bo jeśli ktoś przyjdzie do nas,

żeby nie wiem jaki śmieszny  mały bąk,

Bardzo szybko, się przekona ile znajdzie tu pomocnych rąk!

 

Hania (mówi zamyślona):

Ile znajdzie serca i przyjaźni...

 

Ola (z uśmiechem):

Szkrab urośnie i zmądrzeje.

 

Nikodem (macha ręką lekceważąco):

Ciut!

 

Kuba:

Mniej odważny – stanie się odważny...

 

Weronika:

Gapa – bystry...

To proste - jak drut!

 

Kornelia Z:

I rok szkolny zbliża się do końca...

 

Victoria (rozmarzona):

 

Ja już miewam wakacyjne sny!

 

Andżelika R.:

Lecz spotkamy się

za dwa miesiące.

 

Nikodem: (klepie się w kolano):

Wtedy „ starsi „ to będziemy my!

 

Hania:

Znów pojawią się małe berbecie,

co to szkołę widzą pierwszy raz.

Niech nie boją się, nie płaczą,

no, bo przecież –

 

Kuba (cienko):

Będą mieli,

 

Bartek (grubo):

 

Będą mieli

 

(razem)

 

tutaj nas!

 

 wszyscy

 

Bo jeżeli

ktoś tu przyjdzie do nas,

żeby nie wiem

jaki śmieszny, mały bąk,

bardzo szybko,

bardzo szybko

się przekona,

ile znajdzie tu pomocnych rąk!

Kochanym Babciom i Dziadkom

z najlepszymi życzeniami

 

 

ŚWIĄTECZNIE

galeria

---

Piknik EDUSCIENCE

Galeria

 

 

---

Dzień Kobiet w klasie I A

Galeria

---

Turniej gier planszowych

 

 

 

 

Projekt "EDUSCIENCE"

 

 

 

 

 

Wcielamy się w bohaterów naszych ulubionych bajek...

 

 

Starsi koledzy czytają bajki...

 

 

 

Budowa Wioski Indiańskiej

 

 

 

 

30 października 2012

Pasowanie na ucznia

 

 

 

W trakcie lekcji...